Punkt Przedszkolny „Centrum Zabawy”
Sprawozdanie z realizacji projektu edukacyjnego ŻYWIOŁKI- POWIETRZE
zrealizowanego w grupie „PSZCZÓŁKI” w Punkcie Przedszkolnym „Centrum Zabawy”
przy Przedszkolu Niepublicznym „Parkowe Wzgórze” w Gdańsku.
Grupa dzieci 5-6-letnich „Pszczółki”
„…Czym
chciałbyś zostać Piotrusiu?
Powietrzem!
Dlaczego powietrzem?
Ano,
dlatego tylko, proszę mamusi,
że ono nic robić nie musi…”
Realizując ostatni temat projektu zaczęliśmy od znalezienia z dziećmi odpowiedzi na pytanie:
- co to jest powietrze, skąd się bierze,
i do czego jest potrzebne i czy faktycznie nic nie robi?
I chociaż jest to ostatni temat jego realizacja była rozłożona na różne
etapy już od początku roku. Koniec lata, to powietrze zamknięte w bankach
mydlanych. Jesień, to „babie lato” i pomoc wiatru w przemieszczaniu się
pajączków, nasion, obserwacja paralotniarzy, szybowników.
Zima, to oszczędzanie energii, dbanie o czystość powietrza i szukanie sposobów
na ochronę środowiska- elektrownie wiatrowe.
W kąciku tematycznym umieściliśmy słomki, strzykawki, butelki, balony, piórka, banki mydlane,
latawce, wiatraki, suszarkę, torebki foliowe i papierowe i inne przydatne do
badania tematu akcesoria.
Na zadane sobie pytania próbowaliśmy odpowiedzieć poprzez różnorodne
doświadczenia i zabawy badawcze.
POWIETRZA NIE MOŻNA zobaczyć, w związku z tym powstaje pytanie czy
ono w ogóle istnieje i jak to udowodnić. Często mówimy, że "brakuje mi
powietrza", albo "powietrze dzisiaj jest czyste, rześkie,
zanieczyszczone". Dlatego dla dzieci to bardzo ciekawy temat badawczy
mający na celu udowodnienie, że powietrze istnieje, chociaż wcale go nie widać.
Każde dziecko wie, że powietrza potrzebujemy aby oddychać. Jest ono
niewidoczne, ale może być przyjemnie ciepłe lub lodowato zimne. Jako wiatr
wieje po polach, porusza gałęziami drzew, podczas burzy gwiżdże, huczy i porywa
drobne przedmioty. Bardzo cenne dla dzieci było poznawanie żywiołu na własny
sposób, poprzez obserwowanie i doświadczanie. Podczas realizacji projektu
dzieci poznały ten żywioł bliżej, jako część swojego środowiska. Zaczęły
dostrzegać i rozumieć, jak ważne jest czyste powietrze i co mogą zrobić , aby
tego powietrza było jak najwięcej. Znajomość mechanizmów funkcjonowania
przyrody sprzyja tworzeniu więzi z naturą i poczucia odpowiedzialności za jej
stan.
Doświadczenia i zabawy badawcze:
-po naciągnięciu tłoku strzykawki
zatykaliśmy jej wylot – jeżeli chcemy wypchnąć tłok nie możemy tego zrobić, co
oznacza, że coś jest w środku,
- dmuchając w słomkę zanurzoną w wodzie
obserwowaliśmy bąbelki powietrza,
-bańki mydlane – obserwowaliśmy
powietrze zamknięte w kolorowej „kuli”,
- dmuchaliśmy z całej siły w wężyk
włożony do butelki napełnionej wodą i wstawionej otworem do dołu - zachowanie
powietrza
- obserwowaliśmy nadmuchane baloniki, a
następnie zrobiliśmy w nim dziurki szpilką i włożyliśmy go do miski z wodą,
- przykładaliśmy worek foliowy lub
papierową torebkę do ust i nie odrywając oddychaliśmy swobodnie, jak długo nam
się to uda?
DZIECI DOCHODZĄ DO WNIOSKU, że powietrze istnieje, chociaż go nie widać,
zatem wszystkie powyższe działania stają się pretekstem do postawienia pytania
kluczowego: Jakie jest powietrze? W tym
celu do poznania wykorzystaliśmy nasze zmysły.
Te
doświadczenia miały na celu udowodnienie, że powietrze można usłyszeć:
-
wciąganie i wyciskanie powietrza pompką do roweru,
-
po nadmuchaniu balonu ustnik zatykamy palcami i wolno wypuszczamy powietrze,
-
wykonanie wiatraczka z papieru i patyczka,
-uchylenie
okna przy wietrznej pogodzie.
Tak sprawdzaliśmy czy, powietrze można powąchać:
-umieszczenie
kilka kropel olejku zapachowego na chusteczce jednorazowej,
-rozpylenie
dezodorantu w sali,
-
eksperymenty z wietrzeniem sali.
Zabawy
mające na celu udowodnienie, że powietrze można dotknąć:
-można
poczuć powietrze wydmuchiwane z balonu lub wydmuchiwane przez słomkę,
-szybko
machając rękoma można odnieść wrażenie, że powietrze ociera się o nasze dłonie.
Niestety nie udało nam się posmakować powietrza.
W
kąciku książki znalazły się takie pozycje:
T. Gałczyńska „Ten piękny, tajemniczy świat”
G.Walter
„Żywioły w przedszkolu- powietrze”
S.Elbanowska
„Jak zadziwić przedszkolaka tym, co świeci, pływa, lata”.
Działalność plastyczna: malowanie kolorowym
powietrzem, lot balonem nad Polską, smoki, wiatraczki, samoloty, latawiec,
wiatrołapy.
Przedszkolacy
mali o powietrzu rozmawiali
I tak się zastanawiali:
- powietrza nie widać, nie słychać……
Ale cały czas jest wokół nas….
Jest niezmienne, choć wciąż się
zmienia..
Latem jest ciepłe,
Zimą lodowate…
Dzięki Tobie oddycha cała Ziemia.
Powietrze, bądź takie jak dotąd,
Bądź sobą i się nie zmieniaj..
My będziemy dbali, aby ludzie Ciebie nie
zanieczyszczali!!