poniedziałek, 17 kwietnia 2017

Przedszkole Niepubliczne Poziomka Białystok OGIEŃ


SPRAWOZDANIE Z PROJEKTU
ŻYWIOŁEK OGIEŃ
         Przygodę z ogniem rozpoczęliśmy od przeprowadzenia bardzo ciekawych eksperymentów.  Na początku sprawdzaliśmy czy ogień potrzebuje tlenu, aby mógł się palić, jak się przekonaliśmy na własne oczy – potrzebuje! Pisaliśmy tajemniczą wiadomość za pomocą cytryny i mleka a następnie próbowaliśmy ją odczytać za pomocą świeczki. Sprawdzaliśmy również czy balon napełniony wodą pęknie podczas podgrzewania go na świeczce. Podczas tych eksperymentów dzieci chętnie podchodziły i poprzez wszystkie zmysły chciały poznać nasz żywiołek, wąchały, żeby poznać jego zapach, sprawdzały, czy jest faktycznie gorący zbliżając rączki do świeczki (oczywiście z zachowaniem bezpiecznej odległości!).
Sówki wykonały następujące prace plastyczne:
·          „Ogniowe lampiony”, które stały się inspiracją z poprzednich projektów naszych koleżanek! J
·         bawiliśmy się kolorowymi plamami tworząc ognisko z farb w kolorach: żółtej, pomarańczowej oraz czerwonej.
·         wspólnie wykleiliśmy wóz strażacki, który następnie zajął miejsce w naszym kąciku żywiołków.
Książeczki, które dołączyły do biblioteczki znajdującej się w sali to: „Wóz strażacki” i „Gdy dorosnę zostanę..” STRAŻAKIEM!
W naszym kąciku żywiołków znalazły się:
ü  ilustracje strażaka, wozu strażackiego, o których rozmawialiśmy na zajęciach dydaktycznych oraz
ü  prace plastyczne dzieci.


Dodatkowo:
·         dzieciom bardzo spodobała się zabawa ruchowa ze śpiewem „Straż” – autorstwa E. Bombol, którą codziennie powtarzaliśmy kilkakrotnie! J
·         bawiliśmy się również świetnie podczas słuchania piosenki: Strażak – to bohater. (sł. i muz. A. Jędrzejewska-Stachura),
Tworzymy..

„Ogień..”
Rety, rety.. tak śpiewamy,
gdy już pożar jest za nami!
Ogień wszystko nam zabiera,
Bo to bardzo niebezpieczna sknera.
Gdy strażak usłyszy głośne wołanie,
Szybko pędzi nam na zawołanie.
Ratuje wszystkich dookoła.. -
 to bardzo odpowiedzialna praca
wie to już każda Sowa!



Ogień Grupa 3 „Sówki”
Przedszkole Niepubliczne Poziomka
Białystok, ul. 42 Pułku Piechoty 133/U2.
Koordynator projektu: Dominika Naumczuk.

























Punkt Przedszkolny „Centrum Zabawy” w Gdańsku ZIEMIA

Punkt Przedszkolny „Centrum Zabawy” w Gdańsku- ZIEMIA

Sprawozdanie z realizacji  działań
projektu edukacyjnego ŻYWIOŁKI – ZIEMIA  zrealizowanego w grupie ,,PSZCZÓŁKI” w Punkcie Przedszkolnym ,,Centrum Zabawy” przy Przedszkolu Niepublicznym ,,Parkowe Wzgórze” w GDAŃSKU

Grupa dzieci 5-6-letnich - „Pszczółki”

„Nie warto mieszkać na Marsie
Nie warto mieszkać na Wenus
Na Ziemi jest życie  ciekawsze
Powtarzam to każdemu….”
  Szkoda, że trzeci z poznawanych żywiołków przypadł na okres zimowy, ale nam to nie przeszkadzało w poznawaniu tajemnic naszej planety – ZIEMI. Naszym przewodnim mottem były słowa piosenki „Ziemia- wyspa zielona”. Już pierwsze zajęcia pokazały, że jest to tematyka niezmiernie interesująca dzieci. Zarówno to co kryje się w głębi ziemi, to co dzieje się na jej powierzchni jak i to co dzieje się wokół naszej przestrzeni to tematy, które wywoływały wiele emocji.
  W kąciku tematycznym umieściliśmy globus, różne rodzaje gleby i skał, skarby naszej ziemi- sól, węgiel, bursztyn oraz atrapę złota i diamentów, różne plansze przedstawiające wnętrze ziemi, zwierzęta żyjące pod ziemią itp. Dzieci miały do dyspozycji lupy, pojemniki, łopatki, filtry, lejki itp., które wykorzystywane były do zabaw badawczych i doświadczeń.
  Doświadczenia i eksperymenty dostarczyły odpowiedzi na pytania dzieci dotyczące głównie tego co kryje nasza planeta w sobie i w jaki sposób możemy wpłynąć na to żeby przetrwała w jak najlepszej kondycji dla przyszłych pokoleń. Aby przybliżyć dzieciom temat zapoznałyśmy je z filmem „Był sobie człowiek- była sobie ziemia” oraz prezentacją multimedialną „Ziemia- nasza planeta”. Najbardziej zainteresowało dzieci to, że cały świat i wszystko poza nim jest wszechświatem. Ale oczywiście numer jeden to czarna dziura- kosmiczna pułapka, dlatego jeden dzień poświęciłyśmy na zgłębianie kosmicznych tajemnic i pojawiły się ufoludki i kosmiczne pojazdy oraz Układ Słoneczny: Ziemia i jej 7 sąsiadów.
  Oglądając globus dzieci nurtowało pytanie dlaczego nic nie spada? Zjawisko przyciągania ziemskiego przybliżałyśmy wykorzystując doświadczenia z magnesem- niewidoczna siła przyciąga nas do ziemi, sprawdzaliśmy grawitację rzucając różnymi przedmiotami- wszystkie spadają w dół.
  Działalność wulkanów, ruch płyt tektonicznych, powstawanie skał- to nasze doświadczenia o ukształtowaniu ziemi. Pani Ewa przybliżyła nam na warsztatach skąd się bierze bursztyn, odegraliśmy scenkę o powstaniu bursztynu i wykonaliśmy prace plastyczne z wykorzystaniem bursztynu.
  Poznaliśmy różne rodzaje gleb, sprawdzaliśmy ich przepuszczalność i przydatność do upraw. Mieliśmy okazje sprawdzić właściwości ziemi zmarzniętej i rozmrożonej. Co kryje ziemia w swoich głębiach? Oczywiście węgiel, sól, bursztyn rudy różnych metali, ropę ale to, że kryje kopalnie złota i diamentów to ciekawostka dla dzieci, bo większość z nich uważała, że tylko w specjalnym sklepie robią złoto i różne kamienie. Oprócz bogactw, które kryje głęboko pod ziemią istnieje życie. Poznaliśmy niektóre zwierzęta mające tam swój dom. Na zajęciach rozmawialiśmy o sposobach dbania o naszą planetę. Segregacja śmieci, oszczędzanie energii i wody, rozsądne korzystanie z  zasobów ziemi, ochrona zieleni, to tylko kilka z propozycji podanych przez dzieci.
 Dzieci dowiedziały się również, że oprócz bogactw naturalnych ziemia może skrywać różne ,,szczątki” np. kości dinozaurów czy historyczne wykopaliska. Dzieci dowiedziały się czym są skamienieliny, a także kim jest archeolog. Nie zabrakło także rozmów o dinozaurach. Wykonaliśmy również doświadczenie pokazujące wybuch wulkanu.
Działalność plastyczną rozpoczęliśmy od ufoludków i statków kosmicznych. Malowaliśmy farbami i mazakami zainspirowani piosenką „Ziemia-wyspa zielona”, wykorzystaliśmy bursztyn do wykonania naszego herbu. Wyklejaliśmy krecika.
W kąciku czytelniczym znalazły się pozycje związane z żywiołkiem Ziemi. Albumy, encyklopedie, atlasy i inne publikacje cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Dzieci poznały m.in. opowiadanie „Przyjaciele”- o kreciej rodzinie, której przyjaciele pomogli wtedy, kiedy człowiek zatruł glebę oraz „Bocianie podróże”- przybliżające dzieciom różnorodność ukształtowania terenu.
Dzieci świat poznają wielozmysłowo, dlatego starałyśmy się zapewnić naszym wychowankom różnorodność działań: badanie różnych rodzajów gleby, skał, minerałów -dotykanie, wąchanie, oglądanie, słuchanie, smakowanie. Zabawy piaskiem kinetycznym, lepienie z gliny, działalność kulinarna- kopiec kreta. Przy doświadczeniu z użyciem kostek cukru (zmiana struktury skał pod wpływem ciepła) efektem ubocznym były doznania zapachowe i smakowe- powstał karmel.

ZIEMIA –co to słowo znaczy zastanawiają się mali przedszkolacy…
Ziemia to nasza planeta krzyczą dzieci chórem…
Ziemia to podłoże, po którym chodzimy
Ziemia to gleba , w której nasiona sadzimy..
Ziemia to ukryte w niej minerały
Ziemia to dom dla zwierząt i ludzi
Ziemia to miejsce, które kochamy i o które dbamy…..






















Zespół Szkolno – Przedszkolny w Piątkowisku POWIETRZE

SPRAWOZDANIE

Projekt ŻYWIOŁKI 2

Powietrze  – wysoko w powietrzu

Zespół Szkolno – Przedszkolny w Piątkowisku (grupa 3 i 4-latków i grupa 5-latków)


W lutym w naszym przedszkolu realizowaliśmy III etap projektu „Żywiołki 2” – Powietrze  – wysoko w powietrzu.

1.      Kącik tematyczny
W grupie  dzieci 3, 4- letnich zorganizowaliśmy kącik tematyczny, w którym umieściliśmy to co kojarzy nam się z powietrzem. Znalazły się w nim piórka, balony, samolot, gwizdek, flet i ilustracje związane z powietrzem.
W kąciku tematycznym w grupie dzieci 5-letnich umieściliśmy: pojemnik z powietrzem, balon,  pompkę, gwizdek, bańki mydlane.

2.      Doświadczenia i eksperymenty
3, 4-latki:
Czy pusty kubek jest naprawdę pusty? Czy może pełny powietrza.
Do tego wykorzystaliśmy :
- przeźroczysty kubek plastikowy, miskę z wodą, papierowy ręcznik.
Do plastikowego kubka włożyliśmy ręcznik papierowy i powoli zanurzyliśmy kubek do góry dnem w misce z wodą. Następnie powoli wyjęliśmy i sprawdziliśmy, że ręcznik nadal był suchy.
Teraz zrobiliśmy w kubeczku dziurkę i powtórzyliśmy zanurzenie kubeczka. Chętne dzieci trzymały nad kubeczkiem rączkę aby lepiej poczuć jak z kubeczka ucieka powietrze.
Tym razem ręcznik papierowy był mokry, ponieważ powietrze, które wypełniło kubek uciekło przez dziurkę w kubeczku.

Zmiana temperatury
Do tego eksperymenty wykorzystaliśmy:
- szklaną butelkę, balon i słoik z gorącą wodą.
Na szklaną butelkę nałożyliśmy luźno balonik i włożyliśmy ją do słoika z gorącą wodą. Dzieci mogły zaobserwować w jaki sposób balonik sam się pompuje dzięki zmianie temperatur.



5-latki:
Eksperyment I:
Nauczyciel prezentuje dzieciom pusty słoik, plastikowy pojemnik i butelkę. Uczestnicy zabawy zastanawiają się, czy cos się w nich znajduje. Następnie ostrożnie zanurzają te przedmioty w misce z wodą. Obserwują wydobywające się podczas tej czynności bąbelki. Ostatecznie dochodzą do wniosku, ze jest to powietrze, które jest wszędzie, lecz nie jest widoczne, bo nie ma koloru (jest przezroczyste)

Eksperyment II:
Prowadzący wręcza ochotnikowi strzykawkę (oczywiście bez igły). Dziecko wyciąga tłoczek, nabierając powietrze do strzykawki. Dorosły zatyka palcem otwór z drugiej strony i próbuje wcisnąć tłoczek do środka. Przedszkolak przekonuje się, ze nie można wcisnąć tłoczka do końca. Po rozluźnieniu chwytu tłoczek sam wysuwa się na zewnątrz. Dzieci temu dzieci dowiadują się, że powietrze jest rozprężliwe; zachowuje się jak sprężyna – pozwala się ścisnąć, ale „puszczone” wraca do stanu poprzedniego (rozpręża się)

Eksperyment III:
Przedszkolaki zastanawiają się również, co się dzieje, gdy powietrze się porusza. Wachlują otrzymanymi kartkami, tworząc wiatr. Nauczyciel tłumaczy, że wiatr to właśnie poruszające się powietrze.

Eksperyment IV:
Przedszkolaki wypróbowują, jak działa wiatr na skrzydła lotni. Przykładają wąski (około 3cm), długi (około 15 cm) pasek papieru do dolnej wargi – drugi koniec zwisa. Dzieci sprawdzają, co się stanie, gdy mocno wydmuchają strumień powietrza nad kartką – papier się uniesie. Nauczyciel tłumaczy, że dmuchanie nad powierzchnią papieru sprawia, ze powietrze nad nią porusza się szybciej i cząsteczki, z których się składa, bardziej się „rozchodzą”. Pod kartką natomiast cząsteczki powietrza są bardziej „ściśnięte”. To powoduje, ze kartka („lotnia”) się unosi.

Eksperyment V:
Nauczyciel szczelnie naciąga  pusty balon na szyjkę dużej butelki (obwiązując szyjkę dodatkowo kawałkiem sznurka tak, aby balon się nie zsunął), a następnie zanurza prawie całą butelkę (ustawiając ją pionowo) w misce z gorącą wodą. Dzieci zauważają, ze balon powoli napełnia się powietrzem i unosi. Nauczyciel pomaga im sformułować wniosek: powietrze znajdujące się w butelce pod wpływem ciepła wody ogrzewa się i „rozszerza”.

Eksperyment VI:
Na końcu dzieci sprawdzają, czy da się wytrzymać bez wdychania i wydychania powietrza. Zamykają buzię i delikatnie ściskają dwoma palcami nos. Dochodzą do wniosku, ze powietrze jest niezbędne do oddychania – człowiek musi oddychać, żeby żyć.

Zabawa badawcza „Co to jest powietrze?”
Nauczyciel pyta: Czy powietrze możemy zobaczyć? Gdzie się ono znajduje?
Następnie wykonuje doświadczenie, które pomoże przekonać dzieci, ze w Sali jest powietrze i że się porusza. Wcześniej przygotowana spirala z papieru zostaje umieszczona nad rozpaloną świeczką. Dzieci obserwują co się dzieje.
Wniosek: Powietrze, które się ogrzało od płomienia świeczki, porusza spiralę.

3.      Plastyczne inspiracje
3, 4-latki:
Ozdabianie balonów przez dzieci w dowolnie  wybrany sposób.
Praca plastyczna: „Czarodziejska różdżka wiatru” – korzystanie z różnorodnych materiałów.

5-latki:
Co lata w powietrzu? – wykonanie mini plakatów
Balon powietrzny – praca plastyczno – techniczna
Tańczący wiatr – praca plastyczna
Wysoko w powietrzu – praca plastyczna
Kolorowy balon – praca plastyczna


4.      Książki, książeczki, bajeczki
3, 4-latki i 5-latki:
Przeglądaliśmy i czytaliśmy następujące pozycje;
„Spadochroniarz” Jill Eggleton, „Burza” Jillian Cutting, „W aeroplanie” Juliana Tuwima, A to ciekawe – Przyroda, „Energia wiatru i wody” Świat wokół nas, Nasza planeta ilustrowana encyklopedia szkolna, Klęski żywiołowe, „To nie samowite Niezwykłe zjawiska” Renata Ponaratt, „Ekologia i ochrona środowiska” Joanna Knaflewska, „Katastrofy ekologiczne, Jak zmienia się klimat” Krzysztof Migała i Piotr Migoń.


5.      Pobudzamy zmysły
3, 4-latki:
Zabawa słuchowa „Wieje wiatr”– słuchaliśmy dźwięków dobiegających z otoczenia, wskazywaliśmy kierunek z którego dobiega dźwięk, rozpoznawaliśmy i nazywaliśmy te dźwięki.

Zabawa ruchowa „Wiatr czarodziej” – przy muzyce. Reagowaliśmy na sygnały muzyczne przez odpowiednie poruszanie, ilustrowaliśmy ruchem zjawiska przyrody i żywioły ( wiatr, huragan, opadanie liści, kołysanie się gałęzi drzew ).
„Balony – odrzutowce” puszczaliśmy nadmuchane ale nie zawiązane balony. Wniosek – powietrze wylatuje z balonów i powoduje ich ruch.

5-latki:
Wiatraczek przyjaźni – zabawa w kręgu. (nauczyciel dmucha w wiatraczek, wprowadzając go w ruch i wypowiada zdanie: Wiatraczek przyjaźni wędruje w krąg, niech wróci do moich rąk! Każdy przedszkolak dmucha w wiatraczek i przekazuje go następnej osobie.


Wicher i wicherek – ilustracja ruchowa wiersza „Dwa wiatry”
Dzieci otrzymują torebki foliowe imitujące chmury. Nauczyciel czyta fragment wiersza. , a przedszkolaki ilustrują go ruchem. Najpierw zmieniają w wicher i biegają ze swoimi foliowymi torebkami; potem imitują wiaterek – siadają, kładą torebkę przed sobą i delikatnie przesuwają po niej dłońmi w jedną i drugą stronę, następnie znów biegają, obracają się i ostrożnie przewracają się na dywan, znów imitują wiaterek, na zakończenie łączą się w pary i biegają trzymając się za ręce i wymachując torebkami. Podczas recytacji ostatniego wersu przysiadają na dywanie.

Wiatr i żagiel – zabawa rozwijająca świadomość oddechu
Dzieci otrzymują „żagielki” z trójkątnej kartki papieru nałożone na słomkę, imitujące maszt. Trzymając słomkę, każda osoba dmucha na swój „żagielek”, zgodnie z tym co pokazuje nauczyciel: delikatnie, krótkie wydechy; mocne, krótkie wydechy; długie, delikatne wydechy; długie mocne wydechy.

Bryza, szkwał, sztorm – zabawa doskonaląca siłę oddechy.
Prowadzący umieszcza na podłodze niebieski materiał imitujący morze. Dzieci kładą się na brzuchu dookoła i dmuchają zgodnie z hasłami wypowiadanymi przez nauczyciela, który wcześniej tłumaczy ich znaczenie: bryza – delikatne wydmuchy powietrza ustami w leżeniu przodem; szkwał – siad skrzyżny, mocne wydmuchy powietrza w jedną i drugą stronę; sztorm – stanie, falowanie materiałem i bardzo mocne dmuchanie

6.      Tworzymy
3, 4-latki:
Powietrze wokół nas bardzo zmienia nasz świat,
Każdy człowiek wam to powie, czyste powietrze to samo zdrowie.

5-latki:
Powietrze, gdzie jesteś?
Wszędzie.
Powietrze, dlaczego się zmieniasz?
Bo wszędzie są zanieczyszczenia.
Powietrze, wiesz, że tobą oddycha cała Ziemia? Proszę, bądź sobą i się nie zmieniaj.
Więc dbaj o nasz świat. Bądź z ekologią za pan brat!